Čas:

Tvoje tímy:
Komunikácia
Public account
  PRO Zóna
1330 kreditov
Kúpiť kredity
Momentálne sa nachádzaš vo verejne prístupnom konte. Ak si chceš zahrať hru alebo prispievať do diskusií, musíš sa prihlásiť. Ak si nový užívateľ, musíš sa zaregistrovať.

  PowerPlay Magazín

II Capitano


II Capitano

Aquellos que han leído mis artículos desde el inicio, notaran que suelo de vez en cuando postear un jugador en especial para dar a conocer su grandeza. No suelo colocar jugadores al azar, simplemente a mi modo de ver, jugadores con características notables en lo profesional, en la calidad de persona y aún más el amor hacia algún equipo. Muchos se preguntarán porque no publico jugadores (Messi, Ronaldo, Cristiano, Neymar, Ronaldinho, Cambiasso, El Pibe Valderrama etc. ) y la razón es porque en primer lugar son jugadores fantásticos y la lista sería demasiado la, en segundo lugar como lo he dicho en varias ocasiones quiero publicarlo mas allá del talento por el amor y entrega a una camisa y la tercera me perdonaran algunos es la razón por la cual admiro mucho más a los jugadores del pasado por no ‘’venderse’’ y créanme que entiendo de que la plata, publicidad, nombre etc. pero seamos sinceros….ellos ganan mucha plata, tanto es así que yo haría maravillas xD.

Para no extenderme tanto, les traigo el día de hoy un capitán que jugo 25 temporadas con un equipo (el de sus amores), tiene apodos como el gladiador o el emperador, campeón con su selección ante la famosa Francia de Zidane, ganador de trofeos (copa, superliga, mundial, Eurocopa) lo único que quizás le falto fue un Champions League. …Para los que no saben de quien hablo, les dejaré a continuación su carta de despedida en el estadio Olimpico

 

Gracias, Roma. Gracias a mi madre y mi padre, mi hermano, mi familia y mis amigos. Gracias a mi mujer y a mis tres hijos.

 

Yo quería empezar desde el final, por los saludos, porque yo no sé si seré capaz de leer estas líneas. Es imposible resumir 28 años en unas pocas frases. Me gustaría hacerlo con una canción o un poema, pero no puedo escribir ninguna.

 

Con los años, he tratado de expresarme a través de mis pies, que han hecho todo lo más simple para mí desde que era un niño.

 

Hablando de la infancia, se puede adivinar cuál era mi juguete favorito? Una pelota de fútbol, ​​por supuesto! Y lo sigue siendo hoy en día. En algún momento de la vida, uno se vuelve grande eso es lo que me han dicho-, y eso es lo que ha decidido el tiempo. Maldito tiempo.

 

Volver al 17 de junio de 2001, que todos queríamos tiempo para pasar un poco más rápidamente. No podíamos esperar a escuchar el árbitro diera el pitazo final. Sigo teniendo la piel de gallina cuando pienso ahora de nuevo en él. Hoy en día, ha llegado el momento de que el tiempo me toque en el hombro y me diga:

 

“Debemos crecer, quítate los shorts y los zapatos porque a partir de hoy serás un hombre. A partir de hoy no sentiré tan de cerca el olor del césped, el sol en la cara mientras corro hacia la portería rival. Me gusta pensar que mi carrera se convertirá en una fábula que la gente dirá. Hoy se acabó, me quito la camiseta por última vez. En los últimos meses, me he preguntado por qué estoy siendo despertado de ese sueño”.

 

Imagínense cuando eran niños que tienen un buen sueño… y tu madre te despierta para ir a la escuela. Quieres seguir soñando … tratar de volver a sumergirte en el sueño pero ya no se puede. Esta vez, no es un sueño, sino una realidad. Y ya no puedo volver a esa realidad.

 

Quiero dedicar esta carta a todos ustedes – a todos los niños que me han apoyado. Para los niños de ayer, que han crecido y se convierten en los padres y a los niños de hoy, que tal vez gritan ‘Tottigol’. Me gustaría pensar que para ti, mi carrera se ha convertido en un cuento de hadas para que usted pueda pasar sucesivamente. Realmente esto terminó.

 

Me voy a quitar esa camiseta por última vez. Voy a doblarla por última vez, a pesar de que no estoy listo para decir ‘basta’ y tal vez nunca lo esté. Perdónenme por no dar entrevistas y aclarar mis pensamientos, pero no es fácil de apagar la luz.

 

Tengo miedo. No es el mismo miedo se siente cuando se está de pie delante de la meta, a punto de tomar una penalización. Esta vez, no puedo ver el futuro igual que a través de los agujeros de la red. Permítanme tener miedo. Esta vez, soy yo quien necesita el amor que siempre me han mostrado.

 

Con su apoyo, voy a tener éxito en la transformación de la página y lanzarme en una nueva aventura. Ahora, es el momento para mí para agradecer a todos los compañeros de equipo, entrenadores, directores, presidentes y todos los que han trabajado junto a mí durante este tiempo.

 

Para los aficionados y la Curva Sud, una luz de guía para todos los romanos y Romanistas. Nací romano y ser Romanista es un privilegio. Al ser el capitán de este equipo es un honor.

 

Son – y siempre serán – mi vida. Ya no voy a entretenerlos con mis pies, pero mi corazón siempre estará allí con ustedes. Ahora, voy a bajar las escaleras y entrar en el vestuario que me recibió como un niño y que ahora dejo como un hombre. Estoy orgulloso y feliz de haber dado 28 años de amor.

 

Los quiero.

 

 

Para mí es un honor traerle a este gran personaje que admiro mucho, recuerdo aquel 28 de mayo del 2017 cuando entró por Mohamed Salah en el partido que terminó 3-2 contra el Genoa...Lagrimas en sus ojos por ser el último partido con esta camiseta y les confesaré algo: yo también alcance a ponerme nostálgico por perder a semejante capitán. Muchas gracias para aquellos que me siguen apoyando al leer este artículo. ¡Como siempre les digo GRACIAS TOTALES!!! Feliz año





Hodnotenie článku: Slabý - Normálny - Perfektný     Unikátnych prečítaní: 28

Zdieľaj na Facebooku   Zdieľaj na Twitteri   Zdieľaj na MySpace