POWERPLAY 雜誌

دهمین فصل از پایه گذاری اولین لیگ یکی از ورزش های این بازی در ایران که فوتبال بوده میگذره که چیزی بیش از 1000 روز هست ولی همچنان در حسرت داشتن تیم ملی قدرتمندی در یکی از رشته های این بازی هستیم چه رسد به همه رشته ها، در تاریخ چندین فصله تیمهای ملی فوتبال و هندبال و بسکتبال تا قبل از حضور مقتدرانه بسکتبال در فصل قبل تنها یک دوره تیم بزرگسالان هندبال بر حسب شانس و اقبال و مربیای خوش فکر، یک دوره تیم زیر 17 سال فوتبال به لطف نسلی طلایی و همچنین تیم بزرگسالان بسکتبال در اولین دوره این رقابت ها موفق شدند به رقابت های جام جهانی صعود کنند که هر سه تیم نامبرده حضوری کمرنگ در مرحله مقدماتی این رقابت ها داشتند و با یک نگاه سر انگشتی به نتایجشون نشون میده عملکرد کاملا ضعیفی در رده های ملی داشتیم، تا اینکه فصل قبل تیمهای زیر 17 سال بسکت و بخصوص زیر 19 سال بسکت حضوری موفق و مدعی گونه در رقابت های جام جهانی داشتیم

شکی در این نیست که نتایج رده های ملی بسکتبالمون در فصل قبل عالی بود، البته دوستان بهتر از بنده در جریان نتایج کسب شده و موفقیت ها هستند ولی هدف این مقاله مرور نتایج نیست بلکه چگونگی رسیدن به این نتایج هست

با نگاهی به تیمها ملی دیگر کشورها و تعدد بازیکنای دیفالت اون تیمها و مقایسه با اندک بازیکنان دیفالت خودمون نشون میده که در ابتدای شروع کار بسکت به دلیل تعداد کم کاربران و تیمهای بسکتبال بازیکنان دیفالت ابتدای کارمون از کیفیت و کمیت کافی برای رقابت با دیگر کشورها برخوردار نبودیم و اولین و تنها صعود بزرگسالانمون برای اولین دوره جام جهانی در اخرین لحظات حتمی شده بود، ولی چرا در ادامه کار موفق عمل کردیم ؟؟؟ خب قطعا جوابش داشتن اکادمی های بهتر هست

با مقایسه اکادمی های تیمهای بسکتبال و تیمهای فوتبال که سابقه بیشتری دارن میبینیم که شرایط ورزش جدیدتر بسیار بهتر هست چرا که میانگین اکادمی های تیمهای با سابقه و دارای قدرت مالی بیشتر لیگ برتر فوتبال 11.5 هست در حالی که همین رقم در بسگت 12.9 هست که این میانگین از اکثر لیگ های تاپ بیشتر هست و نکته جالبتر اینکه بین همه تیمهای لیگ های دسته دو فوتبال تنها یک تیم دارای اکادمی 14.5 هست ولی در بسکت شاهد 3 تیم با اکادمی 14 و البته یک تیم با سطح اکادمی 14.5 هستیم، که نتیجه اش گرفتن بازیکنان با کیفیت تری از اکادمی های بسکتبال هست، که در این بین درفت هم نقش بسزایی در گرفتن بازیکنان با کیفیت داره

همه این پیشرفت ها و اینکه کاربران در ابتدای کار اکادمی رو اپدیت کنند نتیجه آزمون و خطاهایی بود که کاربران مختلف قبلا در ورزش هایی مثل فوتبال و هندبال برای موفقیت هر چه بیشتر تیمهای ملی انجام دادند و منجر به پایین اومدن اشتباهات تیمها در بسکت شد، ولی آیا همین داشتن اکادمی کفایت میکنه ؟؟؟ خب مشخصه که جوابش خیر هست

دیر یا زود کشورای دیگه به سطح ما میرسند هر چند باید گفت همین حالا کشورای تاپ از نظر تعداد انچنان از ما عقب نیستن و بیشتر بخاطر داشتن تعداد معدودی تیم که به اکادمی اهمیت میدن وضعیت میانگینمون بهتر هست و قرار هم نیست که شرایط به همین گونه بمونه و دیر یا زود کشورای دیگه به ما میرسند البته با تعداد بیشتر که اون زمان شرایط رقابت کردنمون سختتر هم میشه و برای اینکه لااقل در شرایط کنونی باقی بمونیم و عقب گرد نداشته باشیم باید هر چه سریعتر زمین تمرین هارو هم اپدیت کنیم و به سطح خوبی برسونیم، هر چند در حال حاضر میانگین خوبی از این لحاظ داریم ( 12.9 ) ولی هستن لیگ هایی که سطح تمرینی و بخصوص فیزیوتراپی و مرکز پزشکی بهتری دارند که در بلند مدت برای پرورش بازیکن تاثیر گذار هستن و چه بسا همین حالا با اکادمی های بهتر و با بازیکنان ابتدایی به مراتب بهتر در نهایت برای تیم ملی همسطح تیمهایی هستیم که امکانات تمرینی بهتری دارند و برای اینکه درجا نزنیم و بتونیم تو سطح فعلی باقی بمونیم نیاز به همتی مضاعف در ادامه کار برای اپدیت کردن امکانات تمرینی داریم

و نکته اخر که ابتدای کار برای شرایط بازیکنان دیفالت هم بهش اشاره کرده بودیم اینه که هر چقد هم معدود تیمهای خوبمون کیفیت خوبی داشته باشند ولی کمیت تیمهامون افزایش پیدا نکنه در نهایت به مرور زمان و بعد از طی کردن چندین فصل تیم ملیمون به تیمی معمولی تبدیل میشه و اقدامات فعلیمون برای اپ کردن امکانات تمرینی صرفا برای به تاخیر انداختن این زمان هست که امیدوارم در ادامه مسیر و به لطف دوستان طی این زمان بتونیم تعداد تیمهامون رو افزایش بدیم

پ.ن : در مورد کم بودن تعداد کاربر در هر زمینه ای و چگونگی تاثیرش بر هر یک از عوامل بازی تیمهای یک کشور میشه نوشت و میشه گفت اصل اول پیشرفت در این بازی قوی بودن رقیبت ( بخصوص لیگ های داخلی ) هست و مسلما با بردن تیمهای بات نباید انتظار پیشرفت انچنانی داشته باشیم