POWERPLAY 雜誌

Вітаю ўсіх PPM-мэнэджараў у адмысловым выданні часопіса. Сёння мы будзем мець справу не з віртуальным спортам, а з сапраўдным, больш за тое, на самым высокім узроўні. Доўгі час спартыўны журналіст, а зараз медыя-мэнэджар Ёзаф Корбель, які на працягу апошніх сямі гадоў быў мэнэджарам раварыста сусветнага клясу Пэтара Сагана а таксама адным з яго найбліжэйшых сяброў, прыняў запрашэнне рэдакцыі PP-часопіса.

Сустрэча адбылася ў чацвер, 29 студзеня 2015 году ў штаб-кватэры PPM у Браціславе, дзе Ёзаф Корбель сустрэўся з заснавальнікам і генеральным дырэктарам PPM Іванам tuttle Крэшнякам. Іван прадставіў PPM-каманду, а таксама працу кожнага аддзелу па бягучых праектах. Наступная сяброўская гутарка была, вядома, аб спорце і пра агульную зацікаўленасць у заахвочванні моладзі заняцца спортам.

Ёзаф знайшоў час, каб адказаць на некалькі пытанняў PP-часопіса, а таксама даў нам некаторыя каштоўныя фатаздымкі са свайго асабістага архіва:

- Для чытачоў PP-часопіса неабходна мовіць некалькі ўступных слоў. Вам, Ёзаф, 57 гадоў, Вы маеце ступень у галіне эканомікі і дыплом аб вышэйшай адукацыі ў галіне журналістыкі. Ваша кар'ера звязана з некалькімі друкаванымі СМІ Славаччыны. Вы пачалі сваю кар'еру са слупкоў аб моладзевых відах спорту, якія, магчыма, не здаюцца прывабнымі на першы погляд. Якая сфера Вашай працы? Што было зроблена каб атрымаць перавагі, дзякуючы якім мы ўсё яшчэ бачым Вас працуючым з моладдзю і па сённяшні дзень?

- Праца з моладдзю задавальняе мяне. Гэта робіць мяне маладзейшым, я сапраўды атрымліваю асалоду ад гэтага. Я пачаў пісаць у 1981 годзе ў штодзённай спартыўнай газэце, дзе я быў адказным за маладзёвы футбол і хакей на працягу сямі гадоў. Цікава, што цяпер, калі я стаў старэй, я зноў працую з маладымі спартсменамі. Праца цудоўная, але складаная. Яны проста дзеці або падлеткі, якія маюць сваю мару ці мэту, якую яны спрабуюць дасягнуць. Але на іх шляху ёсць шмат перашкод, перш чым гэтыя аматары спорту змогуць дабрацца да самага верху. Ёсць некалькі складнікаў працы, такія як характар, моцная воля, талент, бацькі, школа, клюб, сяброўкі і г.д. Мая мэта - пераканацца, што ўсё ў гармоніі, а таксама ліквідаваць усе перашкоды на гэтым складаным шляху. Гэта робіцца на будычыню, я спадзяюся, што гэта прынясе вынікі!

- Мага раскажыце нам больш аб Вашай працы з моладдзю ў гэтыя дні? Што мы можам чакаць ад падлеткаў, якія зараз пад Вашымі крыламі?

- Як я ўжо казаў, праца з моладдзю з'яўляецца найбольш патрабавальнай, яна патрабуе шмат ахвяр. Абставіны ў спорце ў нашай краіне нашмат складаней і горш, чым гэта было ў камуністычны час. Тады для таленавітай моладзі былі вялікія клюбы, спартыўныя пабудовы й іншыя рэчы, але ўсё гэта знікла на працягу доўгага часу. Урад павольна адыходзіць ад спорту і ўвесь цяжар кладзецца на плячыма бацькоў і некаторых фундатараў. Гэта не дзіўна, што славацкі спорт на заходзе. Мы маем толькі нейкія ўспышкі, некаторы поспех тут і там, але гэта таму, што няма аніякай сістэматычнай працы, як гэта было ў мінулым! Таму я вельмі рады, калі сустракаю людзей, якія гатовыя працаваць з моладдзю ці нават фінансаваць. Гэта адзін з чыннікаў, чаму я працую з агенцтвам AA Sports Management на працягу апошніх чатырох гадоў. Тут я сустрэў чалавека з энтузіязмам - уладальніка агенцтва Андрэя Аўгусціна. Гэта вялікі чалавек, які таксама клапаціцца аб клюбе хакея з мячом Ёкерыт Петржалка ў экстралізе. Мы разам узялі пад свае крылы маладых хакейных і футбольных гульцоў. Мы даследуем іх, дапамагаем ім, маем зносіны, клапоцімся пра іх, а таксама адчыняем для іх свет, дасылаючы іх за мяжу дзеля атрымання лепшай спартыўнай адукацыі, вывучэння замежнай мовы і г.д. У нас ёсць некалькі таленавітых хлопчыкаў ад 14 да 25 гадоў, і я веру, што мы дапаможам ім здзейсніць свае мары. У хакеі мага вылучыць такія прозвішча як Томек, Бубела, Грман, Крыштаф, Варга, Голешынскі, Шымун, Соленскі, а ў футболе Вальент, Ладзі, Лукачык, Лэнарт, Хромек, Белас, Фішэр і іншыя будуць на слыху ў спартыўнай супольнасці і грамадскасці. І будуць яшчэ. Ёсць таленты ў Славаччыне, нам проста трэба з імі займацца адказна ды сістэматычна!

- На якіх спартыўных падзеях Вы прысутнічалі ў якасці журналіста? Ці можаце Вы ўзгадаць некаторыя моманты з гісторыі спорту, якім Вы асабіста былі сведкам?

- На працягу 27 гадоў журналісцкай працы было шмат чаго. Я працаваў у якасці спартовага журналісту для штодзённых газет Šport, Smena, Nový Čas, Plus 1 deň... Я быў у многіх месцах, бачыў цікавыя краіны, сярод якіх цяжка абраць нейкую адну, таму што я адчуваў сябе добра ўсюды. Вядома, я заўсёды меў слабасць да паўднёвых эўрапейскіх краін. У вытокаў былі моладзевыя турніры ў Ташкенце, сталіцы Узбекістана, у далейшым развітальны матч Алега Блахіна ў Кіеве, некалькі фіналаў Лігі Чэмпіёнаў, мае вандроўкі пасля аксамітнай рэвалюцыі, калі я гасцяваў чэхаславацкіх спартсменаў (Хорват, Шэрар, Хованец, Страка, Мараўчык, Венцэль, Глонек, Тыталь, Дубоўскі...). Цудоўныя ўспаміны...

- Шмат таленавітых вучняў, становячыся сталей, зніжаюць да сябе патрабаванні. Але, на шчасце, не ў выпадку з Пэтарам Саганам. Калі Вы зразумелі, што ён мае патэнцыял? Як атрымалася Вашае супрацоўніцтва? Як бы Вы апісалі Вашыя адносіны?

- Пэтар Саган мае выключны талент, літаральна спартсмен стагоддзя! Я пазнаёміўся з ім у 2008 годзе, калі яму было 18 гадоў. Зусім нядаўна ён адсвяткаваў чвэрць стагоддзя. Ужо тады ён меў шмат мажлівасцяў, але ў той час ён працаваў на горным ровары, дзе ў той год стаў Чэмпіёнам Свету сярод юніёраў. Фантастычны раварыст і вялікі чалавек. Гэта было толькі пытаннем часу, калі ён пажадае перайсці да веласпорту на шашы. Ён зрабіў гэта ў 2009 годзе, і неўзабаве яго кар'ера ўзляцела ў італьянскай камандзе Liquigas. Раптам увесь свет даведаўся пра новага маладога героя. Я клапаціўся аб Пэтары ў якасці яго кіраўніка СМІ за 7 гадоў. Я арганізоўваў прэс-канферэнцыі, медыя-экскурсіі, шмат інтэрв'ю, розныя мерапрыемствы ў Славаччыне, я кірую яго старонкай у Facebook, негледзячы на гэта, я памятаю пра сваю сям'ю. Уся гэта праца робіцца ад душы. Нашы адносіны? Лепей за ўсе адказвае тое, што мы ўступаем у наш 8-ы год разам...

- Не маглі б Вы распавесці нам больш пра асабістую каманду Пэтара Сагана? Як вы падзяляеце абавязкі?

- Ужо трэці год Пэтар Саган прадстаўлены італьянскім агенцтвам DMTC, часткой якога з'яўляюся й я. Ёсць дырэктар па маркетынгу Марка Дэль Кеккала, спартыўны мэнэджар Джавані Ламбардзі, офісны кіраўнік Марыё Марацеа, мэнэджар па маркетынгу Катарына Смолкава, фізіятэрапеўт Марош Глад і я, працуючы са СМІ...

- Як выглядае Ваш звычайны дзень на Тур дэ Франс? Ці ёсць у Вас мажлівасць для падтрымкі Пэтара дзесьці на трасе? Як адлюстроўваецца знакамітасць Пэтара ад камер?

- Тур дэ Франс з'яўляецца сапраўды цудоўнай падзеяй. Тут я разам з татай Пэтара, Любамірам Саганам, у той момант, калі Пэтар выйграў адну са сваіх трох зялёных суколак за перамогу на этапе Тур дэ Франс! Яго папулярнасць велізарная, людзі вітаюць нас на кожным кроку, мы сустракаем шмат славацкіх заўзятараў, але я павінен падкрэсліць, што Пэтар вядомы сярод заўзятараў з іншых краін. На старце або на фінішы заўсёды прысутнічае шмат прыхільнікаў, якія чакаюць яго на аўтобусе, каб атрымаць аўтограф ці фатаздымак, яны крычаць, цешацца. Кожны год асаблівая атмасфера. Разам з бацькам мы суправаджаем Пэтара першыя дзесяць этапаў, а затым на апошнім, ў Парыжы. Мы заўсёды прысутнічаем на старце гонкі, якая каля поўдня, там мы падтрымліваем Пэтара, яго бацька дае яму хрысціянскае дабраславеньне на лбе, а потым мы едзем у фінішную зону, дзе чакаем яго падчас прагляду гонкі, якую мага назіраць на вялікім экране. Зразумела, мы сустракаем шмат прыхільнікаў на шляху, мы размаўляем з імі, працягваем набіраць новых сяброў...

- Пэтар выглядае як стромкі хлопец, які не шукае якіх-небудзь канфліктаў, але ён становіцца сапраўдным драпежнікам у гонцы. Часам яму ў рукі трапляе тое, што не належыць яму на подыюме. Выпадак са шчыпком дзяўчыны відавочна турбуе Пэтара, ён папрасіў прабачэння перад ёй публічна. Ці меў Пэтар якіх-небудзь сур'ёзных наступстваў?

- Гэта адбылося на клясічным бельгійскім Туры Фляндрыі два гады таму, у пачатку красавіка, калі ён заняў другое месца... Мы былі побач, калі ён быў на подыюме, мой калега Міхал крыкнуў Пэтару: ўшчыкні яе... Вось так Пэтар ушчыкнуў дзяўчыну Маю... Вядома, што ў той час ніхто з нас не разумеў, якія наступствы будзе мець гэта дзеянне. Ангельскія СМІ падхапілі гісторыю, назваўшы яе сэксуальным прыгнётам ды да таго падобнае. СМІ шмат чаго пісалі пра гэты выпадак, і жоўтыя газэты раздзьмулі скандал. У рэшце рэшт, на наступнай гонцы Пэтар папрасіў прабачэння і падараваў Мае букет. Гэта было канчаткам гісторыі. Потым я даведаўся ад нашага бельгійскага фан-клюба, што Мая стала знакамітай у сваёй краіне, і некалькі кампаній прасілі яе паўдзельнічаць у розных мерапрыемствах... Усе жадалі бачыць Маю, якую ўшчыкнуў Саган!

- Пасля 5 год з Liquigas-Cannondale Пэтар вырашыў змяніць каманду. На бягучы момант ён абараняе колеры каманды Tinkoff-Saxo, дзе прыстасаваўся вельмі хутка. Мэнэджар Tinkoff-Saxo Бьярнэ Рыйс перад прыездам Пэтара выказаўся, што ён будзе расчараваны, калі Саган не атрымае перамогу на любой вясновай клясіцы. Такія заявы дадаюць непатрэбны ціск на Пэтара? Зразумела, гэта станоўчая праблема, як, напрыклад, падарунак на Ваш дзен нараджэння.

- Пэтару падабаюцца выклікі. Ён прафесіянал. Змена каманды, безумоўна, дапаможа яму прагрэсаваць, вакол яго будуць дужыя таварышы па камандзе. На маю думку, Пэтар можа выконваць свае задачы да ўсеагульнага задавальнення. Мой падарунак? Гэта было на яго першым Тур дэ Франс, ён быў у французскім горадзе Мец 6 ліпеня 2012 года, калі ён перамог і прыйшоў да мяне і сказаў: Гэта падарунак для Вас!

- Што яшчэ Вы робіце, калі ў Вас ёсць вольны час? Вы займаецеся спортам? Мы чулі, Вы вялікі прыхільнік Барселоны й арганізавалі іх фан-клюб. Ці можаце Вы распавесці нам больш падрабязна пра гэта?

- Шчыра кажучы, у мяне звычайна ня шмат вольнага часу, я намагаюся праводзіць яго з маёй сяброўкай Іветкай ды са сваімі дзяцьмі. Мне падабаецца адпачываць у садзе. Я таксама люблю падарожнічаць, менавіта таму маю мажлівасць дапамагаць з уздзеяннем СМІ для турыстычнага агенцтва Sports Travel. Вядома, я не грэбую футболам, кожную сераду я гуляю з журналістамі. Я прыхільнік добрага наступальнага футболу, які практыкаваўся на працягу мноцтва гадоў галандскімі ды гішпанскімі камандамі. Доўгі час я заўзеў за Аякс ды Барселону. Зараз я віцэ-прэзідэнт фан-клюба Барселоны ў Славаччыне, які завецца Penya Barcelonista Eslovaca dels Alts Tatras. Ён быў заснаваны спадарамі Беласам, Потучакам і Юрыцай. Цяпер у фан-клюбе каля 300 удзельнікаў, мы арганізуем паездкі, турніры й іншыя мерапрыемствы. Напрыклад, летась ў жніўні, калі былі на з'ездзе ў Барселоне, мы ўрачыста ўявілі наш лягатып на Камп Ноў перад кіраўніцтвам клюба. Мы супрацоўнічаем з іншымі фан-клюбамі ў суседніх краінах, у асноўным гэта Славенія, Чарнагорыя, Польшча ды Чэхія. Такім чынам, нашы фан-клюба жывы ды здаровы!

- Апошняе пытанне, зноў аб Пэтары Сагане. На якой гонцы Вы будзеце прысутнічаць, каб падтрымаць Пэтара селета?

- Я пакуль ня ведаю... Апошні раз мы былі на выставе ў Ізраілі, і мы хрысціліся за стварэнне новай каманды Cycling Academy Team, якая будзе пад патранажам Пэтара Сагана. Сезон толькі пачынаецца. Пэтар будзе ўдзельнічаць у гонцы ў Катары й Амане, але я думаю пра вясновыя клясікі ў сакавіку ці красавіку... Што я ведаю дакладна: я буду на Тур дэ Франс!

Заўзятары Пэтара Сагана з нецярплівасцю чакаюць яго дзейнасці ў пелатоне, яго акрабатычных трукаў, і я лічу, што мы будзем бачыць яго на подыюме шмат. Мы ўсе жадаем яму трымацца далей ад траўмаў і быць задаволеным сабой напрыканцы сезону. Дзякую вам, спадар Корбель за прыемнае інтэрв'ю, за тое, што знайшлі час у сваім графіку і прынялі нашае запрашэнне. Я жадаю Вам поспехаў у вашай будучай дзейнасці з моладдзю і ў падтрымцы Пэтара Сагана. Супольнасць PPM дасылае свае прывітанні Пэтару Сагану.