PowerPlay-magasinet

W niedzielę kończymy sezon ligowy. Następnie, po barażach, rozpoczynamy debiutancki Puchar Ligi. Tymczasem już dziś zakończyły się rozgrywki innego pucharu- towarzyszącego nam od samego początku Pucharu Polski. Walka o puchary międzynarodowe, jednak przydzielone miejsca, przynajmniej dla naszej społeczności są tylko 2. Mimo podzielonych zdań i sporej krytyki dla nowo powstałego Pucharu Ligi zastanawiające jest jednak, czy aby ten puchar przypadkiem nie wyprzedzi rangą (we własnej ocenie) rozgrywek o Puchar Polski. Przynajmniej w perspektywie pokazania się na arenie międzynarodowej. Bo choć Puchar Ligi premiował będzie jedną drużynę, to łatwiej wywalczyć jest pierwsze miejsce spośród drużyn 16, do tego o zbliżonym poziomie, niż jedno z trzech pierwszych spośród ponad 4 tysięcy startujących.

Ale nie o tym dziś. Bo takich zmartwień na dzień dzisiejszy nie mieli dwaj bohaterowie ostatniego tygodnia, którzy zagwarantowała sobie występ zagranicą już w poprzedni piątek. I sprawę wysyłania zawodników na obozy treningowe, z którymi w opinii większości managerów koliduje Puchar Ligi, mają po części załatwioną. Dlaczego? Rozgrywki Pucharu Superligi są rangą niższe od rozgrywek Pucharu Zdobywców Pucharów, do którego trzy drużyny uzyskały właśnie awans. Z racji tego, że wszystkie turnieje międzynarodowe rozgrywane są w tym samym dniu, drużyna udział bierze właśnie w turnieju wyższym rangą. Tym samym więc wygrani dzisiejszego dnia o zwycięstwo w Pucharze Ligi nie muszą spinać się aż tak bardzo, a przynajmniej odchodzi perspektywa zwycięstwa dla awansu do rozgrywek międzynarodowych.

Krótko o samych finałach. O miejsce pierwsze grała drużyna AleNieMaPytań (mydlop), która na własnym stadionie podejmowała zespół FC Durex Olsztyn (geon). Sięgając do historii pucharowych występów obu tych drużyn, właściwie bez większych rewelacji. Jedynie drużyna gospodarzy poszczycić się mogła dotychczas 1/16 finału sprzed dwóch sezonów. Teraz obie drużyny dopisały sobie występ w finale, a jedna z nich nawet zwycięstwo. Która? Najcenniejsze trofeum dla FC Durex Olsztyn, srebro dla AleNieMaPytań.

AleNieMaPytań - FC Durex Olsztyn 0:1

I analogicznie krótka analiza historyczna drużyn grających o 3. miejsce, a o nie zagrały Aniołki Cichego (cichy90) i FC Zielona Góra (MatGyver). No ale tu to właściwie nie ma w ogóle o czym pisać. Także bez jeszcze większych rewelacji. Żadnego punktu zaczepienia. Średnio 5-6 runda na koncie obu ekip. No ale po tym sezonie obaj panowie zapisują sobie na kartach klubowej historii doskonałe pozycje. 3. miejsce Aniołki Cichego i miejsce 4. FC Zielona Góra.

Aniołki Cichego - FC Zielona Gróra 2:0

Oczywiście brawa dla najlepszych, jednak nie obędzie się bez chwili refleksji. Puchar rządzi się swoimi prawami- jasna sprawa. Jednak okazuje się, że 4 sezony to zbyt mało aby wykreowała się jakaś tam stała grupa bywalców tych najdalszych rund. Owszem, Koci Pazur- zdobywca Pucharu Polski z 1 sezonu, po dwóch sezonach zawitał także w ćwierćfinale. KS Crusaders zaszedł do ćwierćfinału w 2 i 3 sezonie.

Ale to by było na tyle.

Nie można się więc nie odnieść do rozgrywek hokejowych i przeanalizować poczynań potentatów tamtych czasów także w pierwszych 4 sezonach. I tak: BTS Mokre- finalista w 1 i 4 sezonie. Kędzierzyn-Koźle- ćwierćfinał w 1 i półfinał w 2 sezonie. Dalej, drużyna MOO YOUNGSTERS- finalista w sezonie 2 i zwycięzca w sezonie 4. Dwukrotnie na najniższym stopniu podium- w sezonie 2 i 4- drużyna ONLY KTH. No i wisienka na torcie. Trzykrotny triumf, w sezonie 1, 2 i 3, drużyny HDT Hockey Dream Team.

Widać różnicę? Na pierwszy rzut oka. A doliczając do tego fazę ćwierćfinałową także sezonu 5, to powtarzają się drużyny MOO YOUNGSTERS i BTS Mokre. A dochodzą: GZP Stotor Płaszów, który sezon 3 i 5 kończył na fazie ćwierćfinałowej, oraz z identycznym dorobkiem- Złodzieje Zapalniczek.

Potentaci tamtych czasów, którzy dominują na pucharowych lodowiskach po dzień dzisiejszy. W sferze piłkarskiej powtarzalności na taką skalę jednak nie widać. I na dzień dzisiejszy nic jej także nie zapowiada.