PowerPlay-magasinet

Drodzy czytelnicy, wczorajszego wieczoru wymieniłem kilka zdań z Eternal09 odnośnie prawidłowego treningu. Swego czasu napisałem już artykuł w którym postawiłem kilka tez odnośnie mechanizmu gry, „prawidłowego" rozkładu trenowanych atrybutów itp. Jedne okazały się prawdziwe, inne nie. W dzisiejszym artykule, bardziej doświadczony i posiadający więcej analiz za sobą, kontynuuję swoje rozważania i ponownie zapraszam do żywej dyskusji wszystkich zainteresowanych.

To właśnie pytania Eternala09 skłoniły mnie do „odkurzenia" tematu i napisania poniższej kolejnej „herezji". Zanim jednak pofruniemy w świat fantazji przypomnijmy o teorii, która znalazła potwierdzenie „u góry". Miło mi było, że jako pierwszemu, choć gram w grę od trzeciego sezonu, udało mi się rozszyfrować tabelę „Użycie drugorzędnego atrybutu" z przewodnika.

Zajmijmy się suchą analizą tabeli, która okazuje się najważniejszą w przewodniku, jeśli oczywiście chodzi o omawiany temat. Dokładna jej analiza daje  cenne wskazówki. Po pierwsze nie ma w niej przypadkowości. Tzn. otwierając stronę pierwszego lepszego zawodnika łatwo zapamiętać kolejność poszczególnych atrybutów w...nazwijmy to na potrzeby artykułu: „karcie zawodnika". Bazując teraz na kolejności owych atrybutów łatwo uzyskujemy cenne informacje analizując tabelę. Jak korzystać z owej mapy?!

Podzielona jest ona na grupy wpływów atrybutów które omawiamy. W danej grupie pierwszy wypisany jest zawsze atrybut o największej wartości w „idealnym rozkładzie". Oczywiście, jeżeli w danej grupie chronologia zapisu zgadza się z tą z „karty zawodnika" oznacza to, że sąsiadujące ze sobą atrybuty mogą mieć równe wartości.

Przykład 1: bramkarz i atrybuty o głównym wpływie.

W rozkładzie idealnym, technika z całą pewnością ma większą lub taką sama wartość co szybkość.

Przykład 2: środkowy obrońca i atrybuty o średnim wpływie.

W rozkładzie idealnym gra głową z całą pewnością ma najwyższą wartość względem atrybutu głównego. Podania, technika i szybkość mogą być co najwyżej równe, bądź ich wielkość względem atrybutu głównego jest proporcjonalnie większa. Matematycznie zapisując Głowa> Podania>=Technika>=Szybkość

Przykład 3: boczny napastnik i atrybuty o głównym wpływie.

Z całą pewnością szybkość będzie miała większą wartość od techniki.

We wspomnianej wieczornej pogawędce Eternal09 zapytał, dlaczego większość menadżerów PPM trenuje inaczej bramkarza (bo ściślej, właśnie tej pozycji dotyczyły jego pytania)? Odpowiedziałem, że się mylą. Na to zainteresowany, że zna tylko jednego bramkarza tak trenowanego: Lipe Crnković. Drodzy czytelnicy, to nie przypadek. Gdyby Eternal09 uważnie czytał nie tylko mój poprzedni artykuł na ten temat...ale również komentarze, wiedziałby dlaczego. Crnković to bramkarz FDT, czyli drużyny komancha, który...potwierdził że moja teoria jest prawdziwa. A dokładniej potwierdził ją u twórców gry!!! Tyle tytułem przypomnienia chyba wszystkim zainteresowanym wystarczy, a komentarz jest zbędny?!  

Przed dalszym „popełnianiem" tego artykułu podtrzymuje następującą tezę z poprzedniego:

Założenie 1. Matematyka bez wariacji - gra jest oparta na prostych zależnościach a wszystkie wartości badanych przez nas atrybutów względem głównego są liczbami całkowitymi.

Deja vu? Ci z Was, którzy czytali moje poprzednie wypociny mogą cos kojarzyć. Nie wycofałem się z tego założenia i postanowiłem za wszelką cenę spróbować rozszyfrować twórców gry. Dwa sezony temu, grając w III lidze, niemal całkowicie odmłodziłem swój skład. Postawiłem na juniorów z akademii „majstrując" przy ich rozkładach. Takie posunięcia spowodowały niestety spadek, jednak dały ogromny przypływ cennych informacji. Uważam, że atrybuty o niewielkim wpływie (zielone) to wartości 1-3, średnim (niebieskie) 4-6, a dużym (czerwone) 7-9. Jeśli chodzi o uniwersalny atrybut strzał, przyjąłem że w ataku jest „czerwony", w pomocy „niebieski", natomiast dla obrońców ma wartości w przedziale „zielonym". Tym razem podzielę się z czytelnikami swoimi rozkładami. Nie twierdzę, że są idealne jednak osiągam dzięki nim dobre oceny i szybko niweluję różnice do wielu drużyn, których menadżerowie zaczęli grać dużo wcześniej.

Rozkłady:

Bramkarz. Główny 9/ Strzał 0/ Podanie3/ Technika 7/ Szybkość 7/ Głowa 3

Przyznam, że największy problem mam z bramkarzem, ponieważ nie mam odwagi ostrzej pokombinować z tą newralgiczna pozycją. Dysponuję niestety tylko jednym klasowym bramkarzem, który musi grać. Podejrzewam, że jest tu sporo do odkrycia. Do niedawna trenowałem 10/4/7/7/4 ale obecny jest chyba bliższy prawdzie. Chciałem skończyć analizę tej pozycji przed publikacją, jednak trochę się to przedłuża, a może któryś z Was już ma jakieś pomysły?!

Środkowy obrońca 10/3/5/5/5/6

Duża część użytkowników ciągle trenuje wszystkie drugorzędne atrybuty ważne dla środkowego obrońcy na jednym poziomie. Jest to błąd.

Boczny obrońca 10/2/6/5/8/3

Jedyna pozycja, która odbiegała od „kultowego" już wzoru Gitsa Główny/10 = ocena meczowa. To właśnie on podsunął mi ten pomysł, który okazał się trafny. Przewodnik zresztą też daje wyraźne wskazówki :" Kluczową częścią gry jest szybkość. Ogólnie można powiedzieć, że zawodnicy grający na skrzydłach wykorzystują ten atrybut w większym stopniu niż zawodnicy grający na środkowych pozycjach.". W tym rozkładzie obaj moi boczni obrońcy ten warunek spełniają. Nawet 17-letni mało doświadczony lewy obrońca.

Środkowy pomocnik: 9/4/7/7/3/3

Dlaczego główny 9? Analizę tej pozycji przeprowadziłem dwufazowo. Najpierw trenując skrajnie najwyższe i najniższe zakładane wartości atrybutów dla tej pozycji a następnie, gdy różnica w ocenie wynosiła aż 3(!), „retuszując" pożądany rozkład. Wyniki sprawiały, że nie mogłem obronić swojej teorii o „prostej matematyce", gdyż najlepsze osiągałem (przy założeniu, że główny 10) z drugorzędnymi atrybutami o wartościach niecałkowitych. I tu Eureka! Zmieniając główny do wartości 9 spokojnie osiągnąłem swoje zamierzenia.

Boczny pomocnik : 10/4/6/5/7/3

Tu chyba nic nie trzeba dodawać. Trenuję tak od dawna, a...niedawno zauważyłem, że ten rozkład na forum podało kilku innych menadżerów z dobrymi wynikami.

Środkowy napastnik: 9/7/3/5/7/3

Jak w przypadku środkowego pomocnika.

Boczny napastnik - brak danych

 Całkowicie w swojej taktyce pominąłem ta pozycję i z powodu braku danych nie chcę się wymądrzać.

Oczywiście względna w rozkładach jest wartość strzału. Jak podaje przewodnik :" Atrybut strzał jest ważny dla wszystkich graczy, którzy będą znajdować się w sytuacjach podbramkowych. Wyższy poziom tego atrybutu daje większe prawdopodobieństwo wykorzystania danej sytuacji do zdobycia bramki. Atrybut strzał jest często najwyższy u zawodników grających w strefie ataku. Jest on również ważny przy wykonywaniu rzutów wolnych i karnych. W pewnym stopniu strzał ma także wpływ na jakość dośrodkowań, również z rzutów wolnych i rzutów rożnych.". Każdy z użytkowników musi przeanalizować swój styl gry i dopasować trening tego atrybutu do swoich oczekiwań.

Założenie 2. Zarzut o przetrenowanie nie broni się!

Swego czasu często na forum odnośnie strategii treningu pojawiał się zarzut o przetrenowaniu pobocznych. Tzn. są zwolennicy założeń, że mocniej trenując główny atrybut, kosztem wielkości pobocznych można uzyskać podobne oceny meczowe. Szczerze, nigdy mocno tego nie analizowałem, niemniej kierując się przewodnikiem, który mówi : „Należy również zauważyć, że każdy zawodnik na boisku przemieszcza się. Używa innych atrybutów w przypadku gdy przemieścił się na pozycje inną niż ta, na której został przypisany. Używa więc atrybuty potrzebne dla danej pozycji na której się obecnie znajduje.", doszedłem do wniosku, że dużo lepiej dla piłkarza, kiedy ma wyższe atrybuty poboczne.

Powyższe dywagacje to całkowicie subiektywne spojrzenie na temat. Podsumowując mogę wszystkich Was zapewnić, że atrybuty na daną pozycję należy trenować według zapisanego w tabeli „wzoru". O wielkościach poszczególnych atrybutów możemy dyskutować. Teraz w swoich „badaniach", skupię się na ich wpływie na taktykę meczową. Być może szybkość na przykład ma większe znaczenie przy częstą grą przyspieszeniem itd., ale o tym w kolejnych „herezjach redaktora" w bliżej nieokreślonej przyszłości.