PowerPlay Žurnāls

Wat mooier op een zaterdagavond dan een Nederland-Duitsland wedstrijd bij welke sport dan ook? Okay misschien Nederland-Belgie, maar dit is ook een mooi affiche.
Vorig seizoen speelde we ook eens tegen de Duitsers, het was toen een uitwedstrijd die nipt met 2-1 verloren werd dus revanche in eigen huis werd verwacht. Het Duitse team speelde een goede voorronde bij het Wk, ze werden 2e in een poule met Canada, Polen en Hongarije. In de kwalifictaie ronde erna konden ze echter helemaal niets mee, de wedstrijden gingen kansloos verloren door een gebrek aan aanvalskracht en de kwartfinale werd niet behaald. Het Duitse volk was echter tevreden dat er geen degradatie was en manager Creinfeld mocht na een redelijk spannende verkiezing blijven.

Bondscoach Schorpie wist toch weer nog wat nieuwe talenten te spotten en zo was het dat we in de 4e lijn vandaag 2 debutanten tegen kwamen: Martijn Schoonackers en Pieter Loijmans. De verwachting is dat deze 2 nieuwelingen vaker zullen spelen dit seizoen om te voldoende ervaring te geven en klaar te zijn om waarnodig in te vallen tijdens het volgende WK.

In de eerste periode leek het wel vrij schieten op doel in totaal werden en 25 schietpogingen gedaan waarbij Nederland een stuk beter wist te schieten dan de Duitsers. De 2e lijn van Nederland scoorde 2x in deze periode met 2x de eind-pass van Tjerk Pieter Zellen. Appelberg en Grundeken (tijdens powerplay) zette een 2-0 stand op de borden na 20 min.

Al snel in de 2e periode werd het 2-1 maar binnen een paar minuten scoorde de vandaag tegenvallende 1e lijn (slechts 4 schoten op doel!) de 3-1 via Bert Klaps. De Duitsers die voor een defensief concept gekozen hadden wisten wederom het verschil tot 1 te verkleinen halverwege de periode. Met slechts 7 schotpogingen was het maar de helft van de eerste periode voor de gasten maar ook Oranje kwam met 6 doelpogingen maar tot de helft van de eerste periode. Met 3-2 werd er weer een pauze ingelast.

Nederland bleef met 4 lijnen proberen en de tegenaanval-tactiek de Duitse muur te slechten, aan Duitde kant kwamen slechts 3 lijnen in actie in de 3e periode. Terwijl iedereen in de Grutte Pier Hill Nederland naar voren schreeuwde waren het de gasten die met nog 2:28 te spelen de gelijkmaker scoorde, het publiek hield de adem in en vreesde een sneaky Duitse winnende treffer.
Maar dan vlak voor tijd: Duitsland start een aanval in hun verdedigingsvak, maar de aanval mislukt. Gido Mattijsen komt bij de puck en schiet meteen. Marwin Friedrich maakt een trapsave met de rechtervoet. De puck keert terug naar de stick van Gido Mattijsen, die opnieuw schiet en deze keer is Marwin Friedrich verslagen. Hij maakt kwade gebaren en scheldt naar zijn ploegmaten, die hem in de problemen hebben gebracht.
Nederland op 4-3 en nog 70 tellen, blessure-tijd bestaat niet bij ijshockey.... Nederland wint!

Na afloop spraken wij met 1 van de spelers die voorlopig minder speeltijd krijgen; Wytse Averbeek van Iced Earth Eagles.

V: En hoe voelt dat er naast staan nadat je hiervoor 19 van de 22 interlands speelde?
A: Dat is flink balen natuurlijk, je wilt als speler zoveel mogelijk ijstijd hebben.

V: Heeftde bondscoach je uitleg gegeven?
A: Natuurlijk, wat dat betreft is hij eerlijk en recht door zee. Zodra hij de opstelling heeft bepaald worden de spelers binnengeroepen in het kantoor en krijg je uitleg.

V: Je speelt nu 2e divisie, leuk?
A: Tja dat weet ik niet, het gaat wel heel makkelijk allemaal, we hebben er al 91 gemaaktin 12 wedstrijden en maar 11 tegen.

V: Je hebt al 13 goals, 12 assists, staat boven aan in zo'n beetje alle stastieken, tijd voor een transfer dan maar?
A: Nee, dat zeker niet. We zien dit als tussen seizoen en we zetten gewoon alles op de beker hoop ik.

V: Wanneer zien we je weer in Oranje?
A: Ik denk ergens in juni.....