PowerPlay Magazine

اول از همه باید بگم که این مقاله یخورده طولانی هست و برا همین در 2 شماره منتشرش میکنم، ضمن اینکه نکاتی گفته میشه که در مقاله های قبلی اشاره هایی مستقیم یا غیر مستقیم یا به طرق دیگه گفته شده ( البته چون مشکل اصلی کاربران ایران هست ) ولی بازم خوندنش خالی از لطف نیست، همچنین باید بگم بعد خوندن منتظر نظرات و راه کار های دوستان در این زمینه هستیم و از هر نظر و ایده ای استقبال می کنیم

تابستون داره تموم میشه و ما از نظر جذب کاربر به خواب زمستونی رفتیم، مدت زیادی هست که وقتی وارد بازی میشیم به قسمت رتبه کشورها رو نگاه میکنیم ایران رو در رتبه 29 میبینم با کمتر از 10000 تیم، در حالی که مدت زیادی هست به رتبه 29 رسیدیم ولی هنوز به رتبه 28 نزدیک نشدیم

شاید داشتن کاربر مهم نباشه، یا لااقل در حال حاضر که من مشغول بازی هستم و تفکر کاملا اشتباه زیر رو دارم و با خوندن این مطلب پی میببرم که کاملا تفکر اشتباهی هست

خیلیا فکر میکنن که چه کاریه ای که کاربر اضافه بشه، کاربر زیاد بشه معنیش اینه که رقیبم زیاد میشه، پس فعلا تیم خودمو تقویت میکنم وقتی تعداد کاربر زیاد شد من بعنوان یکی از بهترین تیمهای ایران هستم

باید بگم که این تفکر 100% اشتباه هست، فقط کافیه یه نگاه کوتاه و مقایسه کوچیک بین تیمهای بزرگ هندبال و بسکتبال ایران بندازین، هر دو رشته رو برخلاف فوتبال همزمان با دیگر کشورها آغاز کردیم با این تفاوت که در شروع کار بسکتبال تعداد تیمهای بسکتبال بیشتر از هندبال بود، فقط همین

حالا برسیم به ورزش اول اکثر کاربران ایرانی، یعنی فوتبال

نشونه موفقیت و پیشرفت یا عدم موفقیت یک کشور رو میشه در محصول اون کشور یعنی تیم ملی مشاهده کرد، اشتباه نکنید، اصلا منظورم نتیجه گرفتن یا نگرفتن تیم ملی نیست چون فاصلمون با تیمهای دیگه خیلی زیاده، بلکه بحث کمیت، کیفیت و اورال بازیکنان هست، قطعا هر چقد تیم ملیمون پیشرفت کنه نشون میده که باشگاه هامون هم پیشرفت کردند، کسی هم از نتیجه نگرفتن تیم ملی خوشحال نمیشه، همه از اینکه تیم ملی یه بازی رو ببره حوشحال میشن و با باخت تیم ملی ناراحت

اوایل زمانی که تیم ملی ضعیف بود با یه مساوی همه خوشحال میشدن، الان میتونیم بیشتر بازیامون رو مساوی کنیم، ضمن اینکه بازیکنانمون در سطح بالای نیستند و انتخاب های محدودی داریم ولی اگه رشد کنیم زمانی میرسه که بتونیم تو راه جام جهانی رقیبامون رو دونه دونه از پیش رو برداریم و بازیای جام جهانی رو زنده ببینیم و به خاطر خراب شدن یه موقعیت گل ناراحت بشیم و با زدن گل خوشحال بشیم، ساعت ها تو فروم تیم ملی پست بزاریم و بابت برد تو بالاترین سطح ملی پی پی ام به خودمون ببالیم یا اینکه در مورد چگونگی دعوت بازیکنان نظرات موافق و مخالف داشته باشیم و بخاطر عملکرد ضعیف یک یا چند بازیکن از دعوت کردنش ناراضی باشیم و با کادر فنی در مورد چرایی دعوت همچین بازیکنی بحث کنیم، تو فروم های بین المللی پست پیروزی بزاریم و رو دیوار هامون پر باشه از کری خوندن واسه رقیبا، شاید روزی جمعیت پی پی ام ایران اونقدر زیاد بشه که بتونیم چندتا دوست کنار هم جمع بشیم و یه بازی ملی رو نگاه کنیم، حتی تصور کردن این موفقیت هم دلپذیر هست چه برسه به تجربه کردنش

خب میرسیم به یه شروع، شروعی که از فصل نهم تو فوتبال پی پی ام بود، فصل نهم تعداد تیم های ایرانی به حد نصابی رسید که لیگ داشته باشیم و از لیگ اسیا جدا شدیم، به عبارتی این فصل دهمین فصل لیگ ایران هست، طبعا همراه با لیگ صاحب تیم ملی هم شدیم، اول کار تیم ملی بازیاش رو با اختلاف بالا می باخت، الان نتایج بهتر شده، ولی هنوز هم از نظر قدرت و نتیجه جزو رتبه های آخریم و همچنان ضعف شدیدی داریم که مطمئنا دلیل اول و اخرش نداشتن بازیکن تاپ برای رقابت با تیمهای خارجی هست، پس میریم یه بررسی کوتاه از بازیکنان داشته باشیم

غیر از یکی دو بازیکن 25 سال به بالا بقیه بازیکنان تیم ملی از زمانی هستند که لیگ ایران تشکیل شد، متاسفانه بازیکنانی هم که از زمان تشکیل لیگ اضافه شدند از نظر اورال در سطح چندان بالایی نیستند ( تنها بازیکنان قابل ذکر در حد ملی پوش بودن : رشید نصیری ها  با 23 سال  و اورال 1800 به بالا از تیم کاشان، هادی راوندی با 21 سال و اورال 1600 به بالا از تیم سردرود، که متاسفانه جفت این تیمها غیر فعال شدند ) ، این روال ضعیف از بازیکنان 24 سال شروع شده و به بازیکنان 21 ساله ختم میشه که مایه تاسف هست

بزرگسالان که کلا ناامیدمون کرد، ولی میشه گفت چون در ابتدای راهمون بودیم قابل پیش بینی بود، بگذریم بریم ببینیم زیر 20 سال در چه حالی هست

از بین 28 بازیکن زیر 20 سال تنها 4 بازیکن 20 ساله داریم که کاملا نا امیدمون کرد، ولی با یک نگاه ریز میفهمیم که 19 ساله هامون علاوه بر اینکه کیفیت خوبی دارن تعدادشون هم بالاست که از همین حالا میشه گفت آیندشون بازی در تیم ملی هست ( ناصر بکایی و خسرو جدیدی از کاسپین، فرزین فاطمی از پرسپولیس،عزیز نصیری از اورمو ولووز و اشکان فراهانی از منچستر و ... ) ، علاوه بر 19 ساله ها 18 ساله های خوبی هم هستن ( ستار رجایی از منچستر، هومن واحدی از قم سیتی، رحیم نصیری ها و رحیم گلزار از پرسپولیس 2013 و سپهر رحیمی از کاسپین و ... ) ، شاید تعدادشون کمتر از 19 ساله ها باشن ولی از نظر اورال چیزی کمتر از 19 ساله ها ندارند که مایه امیدواری هست

خب زیر 20 سال کمی امیدوارمون کرد و میشه گفت در اینده ای نزدیک ( مثلا 4 ، 5 فصل دیگه که بازیکنان نامبرده به اوج بازیشون برسند ) تیم ملی خوبی داریم، حالا بریم ببینیم زیر 17 سال میتونه امیدواریمون رو بیشتر میکنه یا نه ؟؟؟

چنتا بازیکن بالای اورال 800 که از همین حالا میشه گفت لااقل 3 تاشون اینده ی تیم ملی هستن ( تیرداد غریبپور از قم، نادر تیموریان، کریم شهریه و رضا صوفی زاده از منچستر، ضیا خاکپور از دارابکا، مجتبی الهام از لوسیفر و ... ) ، ولی تعدادشون به نسبت کمتر از 18 و 19 ساله ها هستن ولی متاسفانه بازیکنان 16 ساله ای که به چشم بیان ( فرید نکونام از پرسپولیس 2013 ، حیدر جلالی از اورمو و خشایار صمدیان از کاسپین ) و بشه براشون اینده ای در تیم ملی تصور کرد هم در این تیم حضور ندارن و تعدادشون خیلی کمه و به تعداد انگشتان یک دست هم نمیرسه

تا اینجا بد نبود و یجورایی میشه گفت بازیکنان 16 تا 19 سال بطور نسبی امیدوارمون کردند، ولی ایا از این به بعد برای 15 ساله ها هم همینطوره ؟؟؟

جواب مثبت هست، چرا که میشه گفت میانگین بازیکنان دریافتی این فصل از اکادمی های خوب ( سطح 13 به بالا ) بالای 400 رسیده و طی این 2 و 3 هفته ای که گذشته تیمهامون چندین بازیکن با اورال بالای 450 دریافت کردند که اتفاقا باشگاه هاشون بابت فروش بعضیاشون ( بهزاد نویدکیا از گانرز با 40 میل، سالار حسینیان از منچستر با 15 میل، پارسا احدی از رد ستس با 200 میل و ... ) پول خوبی بابت فروش این بازیکنان کسب کردند و البته چنتای دیگه هم هستند ( کسری نصیر زاده، منصور نکونام از کاسپین، جواد غریب، یاشار علیزاده از پرسپولیس 2013 ، حسام نقاش از نکا بویز، محسن مهری از قم و ... ) که همچنان تو تیمهاشون هستند و بازیکنانی که در اینده نصیب تیمهای خوبمون میشه و با این روند اینده خوبی در انتظار تیمهای ملیمون هست و امیدواریم این روند روز به روز بهتر از قبل بشه

خب داره طولانی میشه و ما هم چیزی از این پیشرفت لاک پشتی و تاثیر تعداد کاربر نگفتیم که ایشالا در شماره بعدی دلیل این پیشرفت که تاثیر مستقیم تعداد کاربر هست رو بررسی میکنم

با ما همراه باشید و نظرات و پیشنهاداتون رو با ما در میون بزارین تا شاهد موفقیت هر چه بیشتر تیمهای ایرانی باشیم