PowerPlay περιοδικό

اول از همه بگم که ایده نوشتن این مقاله ابتدای فصل قبل به ذهنم و رسید و شروع به نوشتن کردم ولی بدلایلی تکمیل نشد و قسمت این بود که برا چندین و چند بار ادیت شدن برا شروع این فصل از تنور بیاد بیرون

خیلی از مواقع پیش اومده بازیکن خوبی رو از اکادمی گرفتیم ولی نمیدونستیم تو چه پستی ازش استفاده کنیم یا اصلا نمیدونستیم اینده دار هستن یا خیر، یا اینکه اصلا در سطحی هستن ک بتونن در اینده بکار تیم ملی بزرگسالان بیان یا صرفا یک بازیکن خوب در حد باشگاهی هستن چراکه عوامل زیادی در بلند مدت تاثیرگذار هستن از جمله افت کریر و مصدومیت و... همه اینها رو بزارین کنار این موضوع که شرایط فعلی تیم ملی بزرگسالان طوری هست که تو اکثر پست ها به ثبات مورد نظرمون نزدیک شدیم و پیش بینی اینکه یک بازیکن در اینده در سطح تیم ملی هست یا خیر سختتر از قبل شده، بعبارتی با گرفتن بازیکن از  اکادمی تازه قسمت سخت ماجرا شروع میشه  مقاله سعی داریم اینده پست دروازه بانی تیم ملی بزرگسالان رو بررسی کنیم

در حال حاضر در پست دروازه بانی با وجود بازیکنی مثل تیموریان کمبودی حس نمیشه و میشه گفت براحتی اینده دروازه بانی تیم ملی حداقل طی 5 فصل اینده تامین هست، ضمن اینکه بک اپ های خوبی مثل صادق خمسه و شاهین کرمانی هم در بین بازیکنان تیم ملی دیده میشه و برای کوتاه مدت کمبودی حس نمیشه، اما نکته ای که اهمیت داره وضعیت نه چندان جالب ذخیره های تیم هست که از لحاظ تمرینی وضعیت جالبی ندارن و اضافه کردن ذخیره ای جوونتر به تیم شدیدا حس میشه، چراکه در اینده ای نزدیک شاهد تغییر نسلی در تیم ملی هستیم

دروازه بان های جوونی که در رده های سنی تیمهای ملی حضور داشتن و شرایط نسبتا خوبی دارن و میشه گفت شاید در اینده بکار تیم ملی بیان عبارتند از : هادی حسابی، محمد داوودی، کسری شهریه، حیدر نصیری، اصغر شجریان، عادل مافی و ارمین غیاثی که در این بین هادی حسابی و محمد داوودی و عادل مافی جز گزینه های اصلی برای دعوت هستن ولی در این مقاله سعی میکنیم دلیل انتخاب نشدن هر یک از این بازیکنا رو ذکر کنیم

ارمین غیاثی بخاطر سن کمترش راه زیادی تا رسیدن به سطح تیم ملی داره، چرا که این فصل یه 19 سالگی رسید و هنوز به اورال 1500 هم نرسیده و  2 فصلی رو باید در رده زیر 20 سال بگذرونه، بعبارتی راه زیادی تا رسیدن به سطح تیم ملی داره

در یک نگاه مشخصه که شجریان و نصیری شرایط کاملا بهتری نسبت به شهریه دارند، چراکه علاوه بر کریر و تجربه بهتر دارای نسبت اورال به سن بهتری نیز هستند، در مرحله بعد باید گفت با توجه به افت کریر شجریان در ابتدای همین فصل نصیری گزینه بهتری محسوب میشه هر چند از نظر کفیت تو سطح پایینتری نسبت به  شجریان قرار داره ، هر چند ناچیز

البته این نکته رو هم باید اضافه کرد که با توجه به شرایط خوب نصیری برای کسب تجربه ( یکی از مهمترین ایتم ها بخصوص تو بحث تیم ملی ) نسبت به گزینه های اصلی که بالاتر اسم بردیم در صورت ادامه پیشرفت اورال میتونه جز گزینه هایی باشه که شانس دعوت شدن رو داشته باشه

از نظر کیفیت تفاوت چندانی بین نصیری و مافی نیست و تنها چیزی ک باعث میشه مافی جز گزینه های اصلی باشه، کریر بهتر و البته نسبت بهتر اورال به سن هست، چرا که مافی با یک سال کمتر نسبت به نصیری چیزی حدود 70 تا از نظر اورالی عقبتر از نصیری هست و میشه گفت اختلاف 70 تا براحتی طی  یک فصل جبران میشه، هر چند هیچ چیزی قطعی نیست و شاید طی فصول اینده خیلی چیزا تغییر کنه و شانس بازیکنا کم و زیاد بشن، از جمله مصدومیت یا تجربه که بالاتر گفتیم

قبل اینکه برسیم به بررسی گزینه های اصلی باید بگم برای راحتی محاسبه کیفیت مهارت های لازم برای دروازه بانی درصد تمرین های رو 50/75/75/25/100 در نظر گرفتم ک نسبت هاش میشه 2/3/3/1/4 و میریم که محاسبه کنیم

کیفیت دروازه بانی حسابی 82.15 ، داوودی 90.38 و مافی 85.76 هست

نکته ای که اینجا قرار داره و باید گفت اینه که کیفیت گویای همه چیز نیست، برای مثال کیفیت مهارت دروازه بانی که ضریب 4 داره برای حسابی 99 و برای داوودی 96 هست در صورتی که هر دو دروازه بان به اورال 640 به بالا رسیدن و تقریبا با 10 روز تمرین دروازه بانی ببینن به حداکثر اورال هر مهارت یعنی 655 میرسن و عملا کیفیت این مهارت فایده ای نداره، یا در عمل درصد های تمرینی پاس و سرزنی بیشتر در نظر گرفته میشه ولی با همه این موارد از نظر شخصی ترتیب الویت کیفیت به اینصورت هست، داوودی > مافی > حسابی

 از نظر تجربه هر سه دروازه بان در یک سطح قرار دارن و باید دید در اینده کدومشون میتونه شرایط بهتری رو تو این ایتم رقم بزنه و حتی شاید نصیری بتونه جلوتر از هر 3 نفرشون قرار بگیره

و اما برسیم به بحث کریر و افت هاش ک اصلا قابل پیش بینی نیست و فقط طبق شواهد میشه حدس هایی رو زد

اول از همه مافی رو بررسی میکنم که بازیکن خودمه، بازیکنی که کریر 18 سالگیش 6 بوده و انتظار داشتم تا 22 سالگی 5 باقی بمونه و از شانسای اصلی دعوت به تیم ملی باشه ولی در ابتدای 22 سالگی افت داشت و همین موضوع باعث میشه شانسش در اینده کمتر از قبل بشه، هر چند عامل اصلی برای دعوت نشدنش اختلاف سنش با رقباش هست که بخاطر سن بیشتر دارای اورال بیشتری هستند

دومین بازیکن داوودی رو بررسی میکنیم، بازیکنی که خیلی دیر و در اخرین روزهای فصل ( روز 89 فصل ) با اورال نه چندان بالا به تیمش اضافه شد ( بخاطر همین دو دلیل برخلاف رقباش اصلا جایی در تیمهای پایه نداشت ) ولی با اتکا به کیفیت خوبش که بالا گفته شد و صد البته کریر درجه یکش که تا 18 سالگی کریر 6 و تا 22 سالگی کریر 5 داشت، تونست اختلافی که در سال اول با بقیه رقباش داشت رو جبران کنه و جلوتر از همه اونها به تیم ملی دعوت بشه، انتظار میره تا 26 سالگی کریر 4 بمونه و اختلاف اورالش رو با رقبای اصلی بیش از پیش بکنه

و اخرین بازیکنی که بررسی میکنیم حسابی هست که تا 17 سالگی کریر 6 بوده و بعد به مدت 4 فصل یعنی تا 21 سالگی کریر 5 بوده  و بعد از 3 فصل کریر 4 بودن ابتدای این فصل افت دیگه ای داشت و کریر 3 شد، ولی بخاطر اورال اولیه بالا نسبت ب رقباش جلوتر بود و باید ببینیم بعد از رسیدن مهارت دروازه بانی به 655 پیشرفتش چگونه خواهد بود و میتونه همچنان جز گزینه های دروازه بانی باشه یا خیر

نتیجه گیری : همونطور که در ابتدا گفته شد با داشتن دروازه بانی مثل تیموریان لااقل تا 5 فصل اینده اصلا نیازی به دروازه بان نیست ولی گزینه هایی که برا ذخیره تو ترکیب هستن نهایتا تا جام جهانی هستن و باید جاشون رو به همین گزینه هایی که معرفی کردیم بدن و با توجه به موارد بالا، بهترین گزینه داوودی هست که روند پیشرفتش خیلی خوبه و باید ببینم برای  2 الی 3 فصل اینده کدوم یک از گزینه ها دیگه شرایط بهتری خواهند داشت؟

خوشبختانه برای اکثر پست ها همچین دردسر های شیرینی داریم و امیدواریم با ادامه روند پیشرفتمون به سطحی برسیم که کمترین خواستمون صعود راحت به جام جهانی باشه